Achtergrond van het onderzoek

CIDP en MMN zijn zeldzame aandoeningen van de zenuwen, die te behandelen zijn met medicijnen die de afweer onderdrukken. De diagnose van beide spierziekten kan lastig zijn en daardoor lang duren. Bij de diagnostiek wordt gebruik gemaakt van het zenuwgeleidingsonderzoek (EMG). Hiermee wordt de activiteit gemeten van de zenuw die de spier aanstuurt. Dit onderzoek is vaak onaangenaam voor patiënten en bovendien pikt het afwijkingen niet altijd op. Een mogelijk alternatief voor EMG is MRI. Bij een MRI-scan worden er foto’s gemaakt van doorsneden van het lichaam. Deze techniek is echter nog niet gevoelig genoeg om EMG te kunnen vervangen.

Doel van het onderzoek

Het doel van dit onderzoek is om MRI-technieken te ontwikkelen die gevoelig genoeg zijn voor het stellen van de diagnose CIDP of MMN. Daarnaast wordt gekeken of met een speciale vorm van MRI (DTI) het ziekteproces in de zenuwen van mensen met MMN en CIDP onderzocht kan worden.

Eindresultaten

De onderzoekers ontwikkelden een nieuwe, handige meetmethode waarmee radiologen de dikte van de zenuwen op een MRI kunnen beoordelen. Uit het onderzoek blijkt dat deze meetmethode betrouwbaar en makkelijk uit te voeren is, ook door minder ervaren radiologen. De onderzoekers vonden dat met de nieuwe meetmethode meer patiënten gediagnosticeerd kunnen worden. Dat betekent dat naast het EMG en zenuwechografie, soms ook een MRI nodig zal zijn om de juiste diagnose te kunnen stellen.

Met een nieuwe MRI-techniek hebben de onderzoekers ook gekeken naar de structuur van de zenuwen. Deze lijkt te verschillen tussen patiënten met MMN en CIDP, wat erop wijst dat het onderliggende ziektemechanisme van deze twee ziekten zeer verschillend is.